W trosce o jednolitą praktykę duszpasterską w przypadkach prośby o udzielenie chrztu dziecku rodziców niezwiązanych przeszkodami małżeńskimi, którzy trwają w związku niekanonicznym, mając na uwadze przepis kan. 868 § 1, n. 2 Kodeksu Prawa Kanonicznego oraz p. 2 Instrukcji Duszpasterskiej Episkopatu o Udzielaniu Sakramentu Chrztu Świętego Dzieciom z 1975 r. zarządzam, co następuje:

1. W odpowiedzi na prośbę rodziców o udzielenie chrztu ich dziecku duszpasterz powinien usilnie ich zachęcić do zawarcia małżeństwa kanonicznego.
2. W przypadku wyraźnej odmowy zawarcia małżeństwa kanonicznego przez rodziców dziecka duszpasterz wyjaśnia im przepis kan. 868 § 1, n. 2 KPK, w myśl którego warunkiem udzielenia chrztu (w każdej sytuacji) jest istnienie uzasadnionej nadziei, że dziecko będzie wychowane w wierze katolickiej; tymczasem lekceważenie sakramentu małżeństwa przez rodziców dziecka nie daje gwarancji, że będzie ono wychowane w tej wierze. W związku z tym duszpasterz zaproponuje rodzicom odłożenie chrztu ich dziecka do czasu zawarcia przez nich małżeństwa kanonicznego.
3. Jeśli rodzice dziecka podtrzymują swoją prośbę, duszpasterz kieruje ich do miejscowego dziekana, informując go jednocześnie o sprawie.
4. Dziekan przeprowadza z rodzicami dziecka rozmowę, zachęcając ich usilnie do zawarcia małżeństwa kanonicznego.
5. Jeśli rodzice dziecka nadal wyraźnie odmawiają zawarcia małżeństwa kanonicznego, dziekan, w obecności proboszcza parafii, w której zgłoszona była prośba o udzielenie chrztu, zażąda od rodziców dziecka i proponowanych przez nich chrzestnych pisemnego zobowiązania się do wychowania dziecka w wierze katolickiej.
6. Treść pisemnego zobowiązania, o którym mowa w p. 5, powinna być następująca: „My (imiona i nazwiska rodziców dziecka) oraz my (imiona i nazwiska chrzestnych), świadomi obowiązków rodziców dziecka oraz obowiązków jego chrzestnych, zobowiązujemy się do wychowania (imię i nazwisko dziecka) w wierze katolickiej” (miejscowość, data i podpisy).
7. Pisemne zobowiązanie, o którym mowa w p. 5, rodzice dziecka i proponowani przez nich chrzestni składają w trzech egzemplarzach. Jeden egzemplarz zostaje w archiwum dziekańskim, drugi przekazuje się do archiwum parafialnego, trzeci przekazuje się rodzicom dziecka.
8. Po złożeniu zobowiązania, o którym mowa w p. 5, należy udzielić dziecku chrztu.
9. W trosce o dobro duchowe rodziców ochrzczonego dziecka proboszcz parafii, do której należą, powinien nadal usilnie zabiegać o zawarcie przez nich małżeństwa kanonicznego.

Co z rodzicami, którzy pragnęliby zawrzeć związek małżeński, a nie mogą z uwagi na przeszkody kanoniczne? Czy mogą ochrzcić swe dziecko?

W takich wypadkach decyzję podejmuje proboszcz na podstawie własnej oceny sytuacji. Jeśli dotychczasowa postawa rodziców gwarantuje wychowanie dziecka w wierze katolickiej, duszpasterz udziela chrztu.

Czy ważny jest tzw. „chrzest z wody”, a więc dokonany np. przez pielęgniarkę lub położną  w sytuacji zagrożenia życia dziecka?